خنج – پایگاه اطلاع‌رسانی اصلاح

شامگاه یکشنبه 15آذرماه جاری، شیخ عبدالرزاق ابونجمی، مفتی اهل سنت شهرستان خنج، در سن 82سالگی به دیار باقی شتافت. پایگاه اطلاع‌رسانی اصلاح، مراتب تسلیت خود را به محضر خاندان محترم آن فقید سعید و مردم مؤمن و خداجوی خنج و اهل‌سنت منطقه تقدیم نموده، ضمن آرزوی علو درجات برای روح بلند ایشان، زندگینامه مختصری از آن مرحوم را در اختیار کاربران گرامی قرار می‌دهد.
مروری بر زندگی‌نامه‌ی شیخ عبدالرزاق ابونجمی مفتی اهل سنت شهرستان خنج

شیخ عبدالرزاق بن علی‌نقی ابونجمی از علمای برجسته خطه جنوب فارس در سال 1306 ﻫ.ش در شهر خنج دیده به جهان گشود. در شش سالگی از نعمت پدر محروم شده و در جوار مادر پرورش یافت. در سن 12 سالگی بدلیل علاقه وافر به تحصیل علم در محضر عالم توانا ملامحمدطیب حنیفی در فیشور کسب فیض نمود. بعدها با حمایت شخصی متفکر و نیک اندیش به نام حاج محمدطیب خنجی که ساکن بحرین بود به آن کشور عزیمت نمود. ایشان مسیر شهر خنج تا گاوبندی را پیاده طی کرده و با کشتی‌های بادبانی آنروزی، به مدت سه روز به کشور مذکور رسید. به مدت دوسال در آن کشور به فراگیری علوم پایه و زبان عربی پرداخت. در سن 22 سالگی جهت ادامه تحصیل و تکمیل علوم دینی به مکه مکرمه مشرف گردید. در آن زمان دانشگاه‌های کنونی مکه و مدینه وجود نداشت و در مکه فقط یک مدرسه (مدرسه صولتیه) دایر بود که بیشتر مباحثات و کلاسها در حرم تشکیل می‌گردید.
شیخ به مدت شش سال نزد اساتید فرهیخته آنزمان تحصیلات علوم دینی را تکمیل نمود. در این مدت به علت نبودن برق در شهر مکه به کمک نورفانوس به فراگیری مسایل شرعی و حفظ قرآن پرداخت.
بعد از تکمیل مدارج علمی به مدت 6 سال در حرم مکی به تدریس علوم مختلف از جمله علوم صرف ، نحو، فقه، حدیث و تفسیر پرداخت. قابل توجه است که شیخ با وجود مرخصی‌های تابستانی در این 14سال به شهر خود بازنگشت و سعی نمود پایه‌های علمی خود را تقویت نماید.
بالاخره پس از 14 سال دوری از وطن (به لحاظ قول خدمتگزاری به مردم منطقه به حاج محمدطیب خنجی داده بودند) به زادگاهش برگشت و به نشر اندوخته‌ها و آموخته‌های خویش پرداخت.
اقدامات و فعالیت‌های شیخ تنها محدود به تبلیغ اندیشه‌های اسلامی در قالب کلاسهای درس نبود، بلکه اقدام گسترده‌ای نسبت به ساخت مساجد نمود. از توصیه‌های مهم ایشان به طلاب و محققان علوم دینی این بود که برای رسیدن به کمال علمی باید تمام عمر در جستجوی علم بود و این مهم را به 6 یا 7 سال محدود نساخت.
در سالهای بعد از پیروزی انقلاب اسلامی ایران، شیخ عامل وحدت بین مردم منطقه جنوب و لارستان بود که با ایجاد مودت و أخوت بین برادران تسنن و تشیع، غده تفرقه و اختلاف را ریشه‌کن می‌کرد. وی اخلاص، تعهد، خداشناسی، توسل به ذات احدیت، مردم‌داری، انصاف و عدالت را سرلوحه اهداف و مقاصد خود می‌دانست و همیشه در فرمایشات خویش به مردم متذکر می‌شد.
در این مسیر با شخصیت‌های بزرگوار لارستان مخصوصاً آیت‌الله سیدعبدالعلی آیت‌اللهی و سیدمجتبی موسوی لاری ارتباط مستمر داشت.
خوشبختانه رسالت گسترش اعتقادات و فرهنگ عمیق اسلامی در خانواده ایشان متوقف نشد و توفیق تحصیل و ادامه راه تبلیغ دین به فرزندان ایشان عنایت شده و راه تبلیغ و خدمت به دین به وسیله‌ی دو فرزند (شیخ عبدالصمد و دکتر شیخ محمدعارف) ادامه دارد.
پس از وفات امام جمعه محترم شهر خنج، جناب حاج عبدالله شریعتی رحمه‌الله با ارشادات و موافقت تشکل ائمه جمعه اهل سنت فارس و مراجع دینی و سیاسی نظام جمهوری اسلامی ایران، شیخ عبدالصمد ابونجمی فرزند ارشد شیخ، مسئولیت امامت جمعه این شهر و ارشاد مردم را به عهده گرفت.
جالب است که شیخ با توجه به کهولت سن و بیماری تا چند روز قبل از وفات دست از مطالعه و تحقیق برنداشته و در دو روزی که در بیمارستان بستری بود نیز از ارشاد و توصیه‌های دینی دریغ نورزید.
ایشان پس از ادای نماز مغرب در شامگاه یکشنبه مورخه‌ی 15/9/88 مطابق با 18 /12/1430 هجری قمری دعوت حق را لبیک نموده و دارفانی را وداع نمود.

((اللهم أغفرله و ارحمه و اجعل الجنة مأواه))